یک مطلب بدون عنوان
دوشنبه, ۲۹ شهریور ۱۴۰۰، ۰۵:۴۴ ب.ظ
اگر بخواهم هر دفعه که چیزی می شود بیایم و مشکلاتم را بنویسم، باید همان حکایت آرد تمام شد را با عنوان و فونت و رنگ و اندازه جدید منتشر کنم. علی الحساب حرف نگفته و ننوشته خیلی خیلی خیلی زیاد دارم؛ ولی دل دماغش نیست. چرا؟ چون آرد همیشه تمام می شود.
خدا رو شکر پدر ما نونواست :)