هر آنچه سخت و استوار است دود می شود و به هوا می رود

بسم الله الممتحن

 

کسی که لاف عقل می زند، بیش تر بی عقلی می کند

کسی که لاف علم می زند، نادان تر می شود

کسی که لاف فهم و شعور می زند، کم شعورتر می شود

کسی که لاف مال می زند، نیازمند تر می گردد

کسی که...

.

.

انگار نه؛ یقینا پروردگار متعال ما را با لاف هایمان می آزماید و دروغ های ما را رسوا می کند. شوخی که نیست، هم در قرآن فرستاده و هم در حدیث قدسی گفته. بزرگ خدایی است و عجب حکمتی دارد!

سبحانک انّی کنت من الظالمین

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

پژوهش مرده است

(برای نشریه حیات خلوت دانشگاه. البته اگر به اون زمان برمی گشتم همچنین چرندی نمی نوشتم)

 

پژوهش مرده است

 

*«پژوهش» نیز مانند بسیاری از فعالیت های دانشگاهی، اخلاق خاص خود را دارد. البته منظور من از اخلاق، باید و نباید های روشی(مانند امانت داری در نقل منابع یا ...) نیست. بلکه اخلاق پژوهش را باید در یک گام عقب تر نیز جستجو کرد. از این مرحله از اخلاق پژوهشی عموما با نام «روحیه پژوهش» یاد می کنند اما این تعبیر بسیار رهزن و گمراه کننده است و به نظر می رسد که اگر همان تعبیر «اخلاق پژوهش» را توسعه معنایی بدهیم، راحت تر به مقصود می رسیم. مخصوصا که «بی اخلاقی پژوهشی» عنوان بهتری برای نشان دادن وضعیت کنونی است تا «نداشتن روحیه پژوهش».

 

فرصتی برای گفتگو پیرامون آنچه تاکنون مغفول مانده

(این متن، اعتراضی بود که کلاس روش پژوهش دانشگاه. حقیقتا چیزی که یاد نگرفتم، اما سعی کردم عوض توقعات استاد که می خواست ما در ازای 32 ساعت آموزشِ نیمه کاره یک مقاله ولو آماتور تحویل بدهیم، این متن را بنویسم. القصه نمره ام صفر شد و مجبور شدم یک چیز غریبی به اسم مقاله تحویل بدهم. این متن را هم می گذارم برای درس عبرت)

 

بسم الله الرحمن الرحیم

 

 

مقدمه ای بر روش شناسی پژوهش اجتماعی

یا

فرصتی برای گفتگو پیرامون آنچه تاکنون مغفول مانده

 

سه پوزِ سه سرِ شش چشم

(این متن را برای فرزند عزیزم، نشریه کاغذ احوال نوشتم. نشریه ای که نابلدهای دور و برم نابودش کردند. خدایشان آدم کند)

 

سه پوزِ سه سرِ شش چشم*

در باب لزوم آشتی با ضحاک و نگاهی به داستان شیخ صنعان

 

فارغ از توصیفات و معرفی شاهنامه از ضحاک(که در زمینه فکری-فرهنگی خاصی رخ داده) ضحاک را دقیقا نمی توان وجه «ضد زندگی» و «ضد انسانی» معرفی کرد. اگر از الگوی دوگانه سیاه-سفید عبور کنیم و با دوگانه زندگی-ضد زندگی مواجه شویم، می توانیم با خوانشی جدید از ضحاک(به عنوان نمونه ای کامل)، جریان «زندگی» را در مقابل جریان «ضد زندگی»(یا باطل، ظلم و هر چیز دیگر) بدانیم. برای طرح چنین دوگانه ای، نیازمند ارجاع حقیقت زندگی به «واقعیت و آنچه هست»(در مقابل ایده آرمانی) هستیم.

الیک والهه

بسم الله

 

 

دوباره وبلاگ، دوباره این وامونده!

تا باشه از این محافظه کاریا...